Sembollerin anlamlarını kaybetmiş olmalarını, değerlerin yok oluşunu, kavramların içlerinin boşalmışlığını, dört metre yüksekliğinde kanatlı şişme bir sütunla anlatmak istedim. Sütun, medeniyetler boyunca saraylara, senatolara, parlamentolara, mabetlere dayanak olmuş, onları taşımış bir eleman, yerleşik kültürün, yere basmanın, gücün en önemli sembollerinden biri. Kanat ise kutsal, ruhani değerleri, uçmayı sembolize eden bir form. Bu ikisinin birleştiği Tasarım şişme bir balondan yapılmış; artık sütun mermerden değil, kanat ise uçamaz. Bu iki gücün birleştiği kültürlerin kişi üzerinde kurduğu baskıyı düşünürsek, günümüzde değerlerin yıkılışını yalanların yıkılışı olarak yaşar hatta bunun keyfini bile sürebiliriz.

Değerlerin olmadığı bir dünyada olaylar bize bastırsa da, acı çekmektense değerlerin baskısından kurtulma hafifliğini seçmek de mümkün olabiliyor. Aile, iş ve sanat yaşantımdan deneyimlenen bu yoğun duyguları kederli ve bunalımlı bir anlatımla değil, neşe ve hafiflikle ele almak istiyorum. Bu işlerimde beni şaşırtan, değerlerden böylesine yoksun olarak algıladığım bu dünyada çılgınca üretirken bir mükemmellik arayışı içinde olmam. Bu da belki boş balon sütunun görkemli mermer haline, uçamayan kanadın uçmasına duyduğum özlem; hiçlik içinde mükemmeli aramaktan vazgeçmeyen yanım.